Αυχενική οστεοχονδρία - Αιτίες, σημάδια και θεραπεία

Η οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου είναι μια ασθένεια του μεσοσπονδύλου δίσκου που αποτελείται από την εμφάνιση παθολογικών μεταβολικών διαταραχών. Εάν ο πολτός που εκτελεί τον ρόλο του σοκ -ο ρόλος του αρπακτικού αρχίζει να σκληραίνει λόγω των ενεργών διαδικασιών οστεοποίησης, οι ρίζες των νεύρων συνδέονται.

Χωρίς έγκαιρη θεραπεία, οστεοχονδρία της περιοχής του τραχήλου, υπάρχουν σοβαρές συνέπειες που εμποδίζουν την κανονική ζωή. Πρέπει να ξέρετε ποια συμπτώματα υποφέρουν ο συναγερμός.

Οστεχονδρισμός της ταξινόμησης του λαιμού

Το πρόβλημα της νόσου είναι το ξεπερασμένο. Ο ασθενής έχει κλασικές νευρολογικές εκδηλώσεις - πονοκέφαλο, ζάλη, μύγες στα μάτια, δύσπνοια, πόνο στο λαιμό, στήθος. Ο ασθενής μπορεί να γίνει κωφός, ο οποίος επισκέπτεται έναν καρδιολόγο, νευρολόγο, θεραπευτή ή ορθοπεδικό χειρουργό χωρίς να αναγνωρίζει τις πραγματικές αιτίες κακουχίας.

Η ασθένεια έχει φυσιολογική φύση επειδή η ανθρώπινη σπονδυλική στήλη αναγκάζεται να αντέξει το μακρύ στατικό στρες σε κάθετη θέση. Ο ιστός των οστών εξασθενεί με την ηλικία, ο οποίος επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση υγείας της σπονδυλικής στήλης. Οι διεργασίες καταστροφικών και βάθους αναπτύσσονται, γεγονός που οδηγεί σε οστεοχονδρία. Η οστεοχονδρία με έναν τραχηλικό τρόπο συμβαίνει συχνότερα, καθώς ο λαιμός έχει καλή κινητικότητα, γεγονός που καθιστά αυτό το τμήμα τραυματική ζημιά.

Η ασθένεια είναι μία από τις πιο συχνές μεταξύ των ασθενειών της σπονδυλικής στήλης. Η οστεοχονδρία μειώνει επίσης την ηλικία. Όταν οι άνθρωποι ηλικίας 40 έως 60 ετών απευθύνονται πριν από 20 χρόνια με καταγγελίες σχετικά με τον πόνο στην πλάτη, οι άνθρωποι ηλικίας 30 και 40 ετών θα διαμαρτύρονται μάλλον. Μια τέτοια δυσμενή αλλαγή συνδέεται με την επιδείνωση των δεικτών υγείας, η οποία οφείλεται σε καθιστικό τρόπο ζωής, παχυσαρκία και μειωμένη διατροφική ποιότητα.

Η παθολογία δεν συνδέεται μόνο με τις φυσιολογικές μεταβολές της πλευράς, αλλά και με την παθολογική κατάσταση του σώματος. Οι φυσιολογικές διεργασίες οφείλονται στην εμφάνιση καταστρεπτικών διεργασιών στο πλαίσιο της γήρανσης του σώματος και του χόνδρου. Με την πάροδο του χρόνου, οι φυσικές δυσμενείς αλλαγές δεν φαίνεται να εμποδίζονται - οι μεταβολικές διεργασίες διαταράσσονται, εξαντλούνται τα αποθέματα ασβεστίου. Παθολογικοί παράγοντες - Η καταστροφή του χόνδρου και της φθοράς των μεσοσπονδύλων δίσκων σε σχέση με έναν ανθυγιεινό τρόπο ζωής.

Επιπλέον, η παθολογική πορεία της φθοράς των μεσοσπονδυλών δίσκων και η οστεοποίηση του ελαστικού περιεχομένου μέσω της συσκευής ζώνης, η παθολογική φθορά των σπονδύλων (σπονδυλόζη), ο τύπος (ανάπτυξη του τύπου της κήλης) και ο σχηματισμός αποθέσεων αλατιού ασβεστίου μπορεί να είναι περίπλοκη.

Συμπτώματα οστεοχονδρισμού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης

Στα αρχικά στάδια είναι δύσκολο να εντοπιστούν σαφή σημάδια της νόσου, καθώς τα συμπτώματα είναι παροξυσμικά και μερικές φορές περάσουν εντελώς. Η διάγνωση είναι συχνά δύσκολη σε ασθενείς που χρησιμοποιούν ανακουφιστές πόνου τακτικά. Με μείωση της ευαισθησίας στον πόνο, η ασθένεια είναι μεταμφιεσμένη και γίνεται πιο δύσκολο να διαγνωστεί μέσω εξωτερικών σημείων. Συνήθως ο ασθενής δεν πιστεύει ότι έχει προβλήματα μέχρι να φτάσει η ασθένεια στο τελικό στάδιο. Εκτός από τον πόνο στο λαιμό και το κεφάλι, η ζάλη και το άλμα της αρτηριακής πίεσης εμφανίζονται.

Η ζάλη για την οστεοχονδρία συμβαίνει τακτικά, αλλά δεν δείχνει πάντα αυτή την ασθένεια. Συνήθως αυτή η κατάσταση παρατηρείται με την ανάπτυξη φλεγμονωδών διεργασιών στα αυτιά, με κράμπες των αγγείων του εγκεφάλου και στο φόντο της εσωτερικής διάθεσης. Μερικές φορές μια τέτοια κατάσταση σχετίζεται με ασθένειες του καρδιαγγειακού συστήματος, εξασθένιση του συντονισμού των κινήσεων ή της αναιμίας. Εάν ο ασθενής έχει ζάλη τακτικά, συνοδευόμενος από ένα αίσθημα ρύπανσης, έλλειψη αέρα και αδυναμίας, προτιμάτε να αναζητήσετε ιατρική βοήθεια.

Τι σημάδια στο φόντο της ζάλης είναι ο λόγος για το νοσοκομειακό κέντρο του ασθενούς:

1. Σκουπιασμός της επάνω ζώνης ώμου στη μία πλευρά, συνοδευόμενη από παράλληλη παράλυση των μυών του προσώπου.
2. Οι επιθέσεις ημικρανίας, ένας πολύ ισχυρός πονοκέφαλος ενάντια στο φόντο της γενικής κακουχίας.
3. Προβλήματα με τον συντονισμό των κινήσεων.
4. Παραβίαση της συνείδησης, η απώλειά της.

Οι πονοκέφαλοι είναι ένα από τα πιο συνηθισμένα και μη ειδικά σημάδια που συμβαίνουν στο φόντο της αυχενικής οστεοχονδρισμού. Τις περισσότερες φορές, ένας πονοκέφαλος έντασης συμβαίνει στις γυναίκες. Αυτή η κατάσταση συνδέεται με ένα χαρακτηριστικό του ορμονικού υποβάθρου (περίσσεια οιστραδιόλης στο σώμα σε σύγκριση με τους άνδρες) και την αγγειακή αδυναμία, η οποία συνδέεται επίσης με την κατάσταση της ορμόνης (η αυξημένη προγεστερόνη χαλαρώνει τα αγγεία και την καθιστά λιγότερο ανθεκτική).

Στην περίπτωση της οστεοχονδρισμού, οι πονοκέφαλοι εμφανίζονται λόγω των συχνών κράμπων των αγγείων του εγκεφάλου, στο φόντο της σύσφιξης των ριζών των νεύρων και με αυξανόμενους δείκτες για ενδοκρανιακή πίεση. Οι πάθους Atechondrass συχνά μοιάζουν με υψηλή αρτηριακή πίεση, IBS ή επίθεση εγκεφαλικού επεισοδίου (είναι σημαντικό να θεωρηθεί ότι το παλαιότερο άτομο είναι, όσο υψηλότερος είναι ο κίνδυνος παθολογιών).

Εάν ο ασθενής έχει άλλες ασθένειες που σχετίζονται με την απομείωση του καρδιακού μυός, παρατηρείται επίσης πόνος στην καρδιά των επιθέσεων οστεοχονδρισμού. Σε άτομα με καρδιαγγειακές παθήσεις, η επίθεση της στηθάγχης είναι τυπική, αρτηριακή πίεση, επιπλέον, αρρυθμία και πόνος στο στήθος. Εάν ο ασθενής δεν βελτιωθεί όταν χρησιμοποιείτε το φάρμακο πρώτων βοηθειών και η επίθεση διαρκεί πολύ, είναι επείγον να καλέσετε ένα ασθενοφόρο έτσι ώστε ο ασθενής να μεταφερθεί στο νοσοκομείο στον καρδιολόγο.

Σύνδρομο πόνου για οστεοχονδρία

Ανεξάρτητα από αυτό, πρέπει να περιγραφούν τα χαρακτηριστικά του συνδρόμου του πόνου της νόσου. Οι δυσάρεστες αισθήσεις δεν οδηγούν πάντοτε στην περιοχή της ινιακής περιοχής ή στο κεφάλι. Υπάρχουν επιθέσεις στις οποίες ο πόνος σε πολύ διαφορετικά μέρη εντοπίζονται συχνότερα. Ο πονόλαιμος συχνά ακτινοβολεί στα χέρια ή στους ώμους. Διαφορετικά σημάδια δυσάρεστων αισθήσεων είναι η εμφάνιση συμπτωμάτων αμέσως μετά το ξύπνημα ή την εκτέλεση ξαφνικών κινήσεων. Ένα παράδειγμα είναι το φτάρνισμα ή το γέλιο. Ακόμη και με τέτοιες ήπιες φυσιολογικές αντιδράσεις, μπορεί να συμβεί μια επίθεση του συνδρόμου του πόνου.

Εάν η παθολογία δεν παραμεληθεί πολύ, οι δυσάρεστες αισθήσεις θα εξαφανιστούν σύντομα και τα συμπτώματα συχνά συνοδεύονται από μια βελτιωμένη κρίση στους αυχενικούς σπονδύλους. Η ασθένεια εμφανίζεται συχνά σε άτομα με αυχενικό λόρδωση - μια παθοφυσιολογική ασθένεια που σχετίζεται με την αυξημένη ευελιξία στο λαιμό. Εάν ένα άτομο συχνά σηκώνει το κεφάλι του πίσω, αυτή η κατάσταση μπορεί να συμβεί. Όσο πιο προοδευτική είναι η παθολογική κατάσταση, τόσο χειρότερο είναι ο ασθενής, αφού ο πόνος επιστρέφει με την πάροδο του χρόνου, εντατικοποιήθηκε και παρέχει όλο και πιο ισχυρή αγωνία.

Ποιες αισθήσεις και σημάδια στον πόνο περιγράφονται συχνότερα από ασθενείς:

1. Ο πόνος βγαίνει από το "βάθος" του λαιμού.
2. Κατά τη στροφή του κεφαλιού προς τα πλάγια, παρατηρείται μια κρίσιμη ή μια ισχυρή αίσθηση του κροτίδων.
3. Όταν παρατηρούνται δυσάρεστες αισθήσεις, ο ασθενής έχει ακαμψία στην περιοχή του τραχήλου, συνοδευόμενη από μυϊκές αδυναμίες.

Σύμφωνα με τα στατιστικά στοιχεία, η ασθένεια επηρεάζει συχνότερα 6 και 7 αυχενικούς σπονδύλους. Η ασθένεια εμφανίζεται επίσης σε έναν από τους τυφώνες του τραχήλου.

Ανάπτυξη αρτηριακής υπέρτασης με αυχενική οστεοχονδρία

Υπάρχει σαφής σύνδεση μεταξύ μιας συγκεκριμένης ασθένειας και της αύξησης της πίεσης. Οι αυχενικοί σπόνδυλοι διεισδύουν επίσης από τις νευρικές απολήξεις και το αγγειακό κανάλι. Όταν υπολογίζεται στην επιφάνεια του σπονδύλου, εμφανίζεται παθολογική πίεση των νευρικών τερματισμών και των αιμοφόρων αγγείων. Ως αποτέλεσμα, ο μικροσπασός συμβαίνει και ο ασθενής έχει χαρακτηριστική φθορά στο σιντριβάνι.

Η υπέρταση που εμφανίζεται στο φόντο δείχνει συγκεκριμένες διαφορές:

1. Ο επίμονος, οξεία πονοκέφαλος είναι το πιο χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό του Shokh.
2. Πόνος στο στήθος κατά την εισπνοή, συμπτώματα στα άκρα.
3. Μείωση της ευαισθησίας στη ζώνη κολάρο.
4. Η εμφάνιση αιχμηρής πίεσης πηδά μετά από νευρική ένταση, υπέρταση των μυών ή μετά από μια μακρά διαμονή στην ανταλατική στάση.

Αιτίες της οστεοχονδρισμού του λαιμού

Ως επί το πλείστον, αυτή η ασθένεια συνδέεται με τις φυσικές διεργασίες γήρανσης και την εμφάνιση παθολογιών του μυοσκελετικού συστήματος. Αξίζει να σημειωθεί ότι δεν υποφέρουν όλοι οι άνθρωποι από την οστεοχονδρία. Συνήθως αυτή η ασθένεια ξεπερνά έναν καθισμένο τρόπο ζωής με παχυσαρκία.

Οι προκλητικοί παράγοντες που προκαλούν παθολογία περιλαμβάνουν:

1. Ένας καθισμένος τρόπος ζωής, συμπεριλαμβανομένης της υποδυναμικής.
2. Η κατοχή μιας δυσάρεστης στάσης σε σχέση με ένα μακρύ, στατικό στρες. Ένα παράδειγμα είναι μια μακρά συνεδρίαση στην επιφάνεια εργασίας χωρίς να διατηρεί τη σωστή στάση.
3. Η παχυσαρκία ή το υπερβολικό σωματικό βάρος. Το μεγάλο βάρος δεν συνδέεται πάντοτε με αποθέσεις λίπους. Ένας αυξημένος δείκτης σωματικού βάρους παρατηρείται συχνά σε bodybuilders ή μαζικούς αθλητές. Το συνιστώμενο βάρος δεν είναι μόνο υπερφορτωμένο με πρόωρη φθορά στη σπονδυλική στήλη, αλλά και με την πρόωρη φθορά της σπονδυλικής στήλης, αλλά και με το καρδιαγγειακό σύστημα.
4. Χρόνιο στρες σε σχέση με νευρική υπερφόρτωση.
5. Προηγουμένως, οι τραυματισμοί των τραυματισμών στο κεφάλι ή στο λαιμό υπέστησαν.
6. Τοπική υποθερμική - φυσήστε το λαιμό σας.
7. Η παρουσία μιας παθολογικής αυτοάνοσης διαδικασίας στο σώμα, η οποία επηρεάζει αρνητικά την κατάσταση του χόνδρου και του οστικού ιστού. Παραδείγματα είναι ρευματοειδή αρθρίτιδα που οδηγούν στην ανάπτυξη τέτοιων ασθενειών όπως το Shokh.
8. Η παρουσία συγγενών ανωμαλιών στη δομή της σπονδυλικής στήλης του χόνδρου.

Η παρουσία της φυσικής άσκησης, η σωστή διατροφή και η απόρριψη των κακών συνηθειών είναι ο καλύτερος τρόπος για την ελαχιστοποίηση της επιδείνωσης που σχετίζεται με την οστεοχονδρία.

Στάδια ανάπτυξης της νόσου

Υπάρχουν διάφορα στάδια ανάπτυξης της παθολογικής κατάστασης σε σχέση με την εμφάνιση συμπτωμάτων της οστεοχονδρισμού:

1. Το προκλινικό στάδιο είναι το πρώτο. Στην αρχική φάση, είναι δύσκολο να παρατηρηθούν σημάδια της νόσου επειδή δεν υπάρχουν ακόμη συγκεκριμένα συμπτώματα. Το μόνο πράγμα που μπορεί να παρατηρήσει ένας έμπειρος ειδικός είναι η ομαλότητα του Λόρδωση του Τέρβεν. Ως αποτέλεσμα μιας τέτοιας μικρής αλλαγής, είναι δυνατή τα ελάχιστα συμπτώματα με μια αιχμηρή αλλαγή του λαιμού στην πλευρά. Με την πάροδο του χρόνου, οι εντάσεις, ο πόνος στην οσφυϊκή περιοχή και οι μύες της πλάτης μπορούν να εμφανιστούν, αφού η τραχηλική ζώνη συχνά τραβάει την οσφυϊκή μοίρα της σπονδυλικής στήλης. Εάν ο ασθενής ήταν τυχερός σε πρώιμο στάδιο και βρέθηκε οστεοχονδρία, μπορείτε να βγείτε έξω με μια αλλαγή στη διατροφή και τη διόρθωση του τρόπου ζωής, έτσι ώστε η παθολογία να μην προχωρήσει περαιτέρω. Οι ασθενείς συχνά αγνοούν αυτό το στάδιο επειδή τα συμπτώματα σπάνια προκαλούν σημαντικές αλλαγές στο σώμα.
2. Το δεύτερο στάδιο συμβαίνει όταν το προκλινικό συμπέρασμα αγνοήθηκε με επιτυχία. Συνήθως υπάρχουν ενδείξεις αστάθειας της περιοχής του τραχήλου της μήτρας αυτή τη στιγμή. Σε αυτό το στάδιο, ο ασθενής ανησυχεί ήδη για το σύνδρομο πόνου. Οι δυσάρεστες αισθήσεις δίδονται συχνά στα χέρια του ανώτερου ιμάντα ώμου. Ο πόνος με αιχμηρές τάσεις και προβολείς μπορούν να γίνουν αισθητές περισσότερο. Δεδομένου ότι η παθολογική μείωση της απόστασης μεταξύ των μεσοσπονδύλων δίσκων πραγματοποιείται ήδη, οι νευρικές απολήξεις συλλαμβάνονται, γεγονός που οδηγεί στην ανάπτυξη ενός νευρολογικού συνδρόμου στον ασθενή. Ως αποτέλεσμα, ο ασθενής έχει ταυτόχρονα συμπτώματα, συμπεριλαμβανομένης της αυξημένης κούρασης, της μειωμένης απόδοσης, της απόσπασης και της κεφαλαλγίας.
3. Το τρίτο βαθμό. Σε αυτό το στάδιο, το σύνδρομο του πόνου γίνεται ακόμα πιο έντονο από πριν. Είναι αδύνατο να αγνοηθεί αυτός ο πόνος, οπότε ακόμη και οι πιο επίμονοι ασθενείς αναγκάζονται ήδη να συμβουλευτούν έναν γιατρό προκειμένου να κάνουν κατάλληλη διάγνωση. Ο πόνος συχνά ακτινοβολεί στα άκρα και τους ώμους, και το πρωί υπάρχει αδυναμία στα χέρια. Μια ταυτόχρονη ασθένεια μπορεί να συμβεί σε αυτό το στάδιο - μια κήλη του μεσοσπονδύλου δίσκου. Το πρωί, ο ασθενής αισθάνεται μια ισχυρή ακαμψία, η οποία υποδεικνύει επίσης την επιδείνωση της κινητικότητας της περιοχής του τραχήλου. Η ζάλη και η σοβαρή αδυναμία παρατηρούνται σε ασθενείς.
4. Terminalosteochondrosis, τέταρτο στάδιο. Η καταστροφή των μεσοσπονδύλων δίσκων παρατηρείται σε αυτό το στάδιο. Οι ίδιες οι φέτες αντικαθίστανται από την εποχή του συνδετικού ιστού. Μια βελτιωμένη παθολογική διαδικασία μπορεί ήδη να επηρεάσει άλλα τμήματα της σπονδυλικής στήλης, συμπεριλαμβανομένης της θωρακικής και οσφυϊκής βιομηχανίας. Η ποιότητα ζωής υποφέρει σε μεγάλο βαθμό σε τέτοιους ασθενείς - ο συντονισμός των κινήσεων επιδεινώνεται, ο πονοκέφαλος και η ζάλη γίνονται αφόρητοι, εμφανίζεται επίσης ο θόρυβος στα αυτιά, άλλες σοβαρές διαταραχές - αγγειακές διαταραχές, προβλήματα με το αναπνευστικό σύστημα.

Σύνδρομα που συμβαίνουν με αυχενική οστεοχονδρία

Ο κίνδυνος των μη επεξεργασμένων συμπτωμάτων είναι περαιτέρω πρόοδος. Εάν ο ασθενής συνεχίσει να αγνοεί την παθολογία, εμφανίζονται διάφορα είδη συνδρόμων - σύμπλοκα συμπτωμάτων. Υπάρχουν τέτοιοι τύποι:

1. Καλωδίωση ή σπονδύλια.
2. Καλωδίωση αρτηρία.
3. Καρδιακό ή ζεστό.
4. Σύνδρομο Rook.

Ο συνδυασμός αυτών των σημείων συχνά αναπτύσσεται στη συνολική εικόνα της εκδήλωσης της οστεοχονδρισμού.

Το σπονδυλικό σύνδρομο συχνά αναπτύσσεται. Στον ασθενή, η κινητικότητα της αυχενικής σπονδυλικής στήλης διαταράσσεται με την πάροδο του χρόνου. Πρώτον, η ακαμψία συμβαίνει μετά την αφύπνιση. Η παθολογία θα είναι συνεχώς παρούσα στο μέλλον. Ο πόνος εμφανίζεται επίσης όταν προσπαθείτε να γυρίσετε το λαιμό σας στο πλάι. Ορισμένες επιδείξεις τοποθετούνται επίσης στις ακτίνες Χ. Ένα χαρακτηριστικό χαρακτηριστικό του συνδρόμου του σπονδύλου είναι η παρουσία όλων των παραπάνω σημείων. Εάν δεν υπάρχει σημάδι, αυτό είναι μια εξαίρεση ή αξίωμα. Η πολυπλοκότητα της διάγνωσης είναι ότι το σπονδυλικό σύνδρομο συχνά συγχέεται με άλλες φλεγμονώδεις ασθένειες της περιοχής του τραχήλου - μυοσίτιδα, τραυματισμούς και τέντωμα.

Το σύνδρομο σπονδυλικής αρτηρίας συνδέεται με την παθολογική αρτηριακή διαδικασία, η οποία συμβαίνει όταν συμπίεση. Εάν η ροή του αίματος στερείται λόγω μερικής επικάλυψης των σπονδυλικών αρτηριών στην περιοχή του λαιμού, συμβαίνουν οι ακόλουθες επιπλοκές σημάτων:

1. Η ανεπάρκεια της φλεβικής ροής αίματος εκδηλώνεται σε τέτοια σημάδια - την εμφάνιση του θορύβου στα αυτιά, τη ζάλη, το άλμα πίεσης, τον εμετό ή τη ναυτία.
2. Η εμφάνιση του ερεθισμού των νευρικών άκρων, η οποία εκδηλώνεται μέσω ημικρανιών ή σοβαρών πονοκεφάλων. Συχνά ένα αίσθημα κώφωσης ή προσωρινής προβολής μπορεί να καταγραφεί μέσω ενός ματιού σε έναν ασθενή.
3. Οξυγόνο πείνα λόγω των πιεσμένων αρτηριών. Ο ασθενής έχει σημάδια υποξίας - δύσπνοια, θλίψη, λιποθυμία, ζάλη και αδυναμία με το χαμηλότερο φυσικό στρες.

Μια παρόμοια κατάσταση είναι επίσης χαρακτηριστική της αθηροσκλήρωσης και της ογκολογίας.

Επιπλέον, τα συμπτώματα της οστεοχονδρισμού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης χαρακτηρίζονται από την ανάπτυξη του συνδρόμου σύμφωνα με τον καρδιακό τύπο. Ο ασθενής έχει σημάδια διαταραχής του καρδιακού μυός. Πολλά σημάδια μπορούν να μοιάζουν με καρδιακή νόσο ή στεφανιαία νόσο. Κατά τη διάρκεια της επιδείνωσης, ο ασθενής αισθάνεται καύση και πίεση στον καρδιακό μυ, αδυναμία, δύσπνοια και αύξηση των επιθέσεων ταχυκαρδίας. Προκειμένου να αποκλείσετε το καρδιακό σύνδρομο στο φόντο της οστεοχονδρισμού, πρέπει να έχετε μια ηχώ της καρδιάς, EKG. Εάν δεν υπάρχουν ενδείξεις διαταραχών από την καρδιά, αυτό είναι ένα σύνδρομο καρδιάς που προέκυψε λόγω του γεγονότος ότι συνεχίζεται η οστεοχονδρία της αυχενικής σπονδυλικής στήλης.

Το σύνδρομο Rooser συνδέεται με τις κύριες ασθένειες - μπάσταρδες στην περιοχή της σπονδυλικής στήλης και των άκρων. Ο λόγος είναι η μετάδοση του νευρικού άκρου. Κατά τη διάρκεια του χρόνου επιδείνωσης, ο ασθενής πρέπει να παρατηρήσει την ανάπαυση του κρεβατιού και να χρησιμοποιήσει παυσίπονα. Η παθολογία αντιμετωπίζεται χρησιμοποιώντας νευροτροπικά φάρμακα. Η πρόληψη των επιληπτικών κρίσεων στοχεύει στη βελτίωση της κυκλοφορίας του αίματος, την εφαρμογή της φυσιοθεραπείας και της φυσιοθεραπείας. Το σύνδρομο του ρότορα είναι επικίνδυνο για επιπλοκές. Εάν ακόμη και ένα μικρό νεύρο είναι εντελώς παγιδευμένο, αυτό παρεμποδίζεται με την ακινητοποίηση των άκρων και μια εξασθένιση της εννεύρωσης στα δάχτυλα, τα χέρια.

Διάγνωση της οστεοχονδρίωσης του λαιμού

Για να προσδιορίσετε την παθολογία, πρέπει να επικοινωνήσετε με τον θεραπευτή. Ο γιατρός πραγματοποιεί μια πρώτη εξέταση, συμπληρώνει την νοσοκομειακή κάρτα του ασθενούς και στέλνει τον ασθενή σε έναν στενό ειδικό - έναν τραυματολόγο ή έναν νευρολόγο. Ο γιατρός εξετάζει έπειτα τον ασθενή, δημιουργώντας μια πρωταρχική διάγνωση κατά τη διάρκεια της εξέτασης, η οποία πρέπει να επιβεβαιωθεί χρησιμοποιώντας εργαστηριακές εξετάσεις.

Ποιες διαγνωστικές μέθοδοι συνιστώνται για την υποψία της οστεοχονδρισμού του λαιμού:

1. X -Ray. Πρόκειται για μια γρήγορη και γενική επιλογή για την αρχική έρευνα που είναι απαραίτητη για την αξιολόγηση της κατάστασης του οστικού συστήματος του ασθενούς στη μακρινή σπονδυλική στήλη. Εάν ο ασθενής έχει οστεοχονδρία, η απόσταση στην ενοχλητική περιοχή της σπονδυλικής στήλης μειώνεται.
2. Για να μάθετε για μια συγκεκριμένη διάγνωση, μπορείτε να πραγματοποιήσετε απεικόνιση μαγνητικού συντονισμού. Η μαγνητική τομογραφία είναι η πιο ακριβής διαγνωστική μέθοδος. Η συσκευή λαμβάνει υπόψη τόσο τις δομές των οστών όσο και τον χόνδρο, τους μαλακούς ιστούς. Μπορείτε να παρατηρήσετε διαταραχές - παγιδευμένα νεύρα, το στάδιο της μπάντας και το βαθμό ανάπτυξης της οστεοχονδρισμού.
3. Τομογραφία υπολογιστών. Η μέθοδος της έρευνας είναι κατάλληλη εάν δεν υπάρχει καμία υποψία για την παρουσία του Schwandeberernie.
4. Υπερηχογράφημα -Duplex σάρωση. Εάν επηρεάζεται ο ασθενής του φλεβικού αίματος, πραγματοποιείται αυτός ο τύπος μελέτης. Εάν υπάρχουν φυσικά εμπόδια, αυτός ο τύπος διάγνωσης βοηθά στον εντοπισμό τους.

Θεραπεία της οστεοχονδρισμού

Η θεραπεία της οστεοχονδρίωσης της σπονδυλικής στήλης του λαιμού στοχεύει στην εξάλειψη των συμπτωμάτων. Δεν υπάρχει ριζοσπαστικός τρόπος για να επιστρέψετε την ανάπτυξη της παθολογίας. Πρέπει να γίνει κατανοητό ότι ο τύπος της νόσου δεν έγκειται μόνο στην παθολογική ανάπτυξη, αλλά και στη φυσική φυσιολογική εκφυλιστική καταστροφή.

Θεραπεία της οστεοχονδρισμού της αυχενικής σπονδυλικής στήλης με φάρμακα

Η ιατρική θεραπεία είναι ο καλύτερος τρόπος για να μειωθεί ο πόνος σε μια επίθεση πόνου. Συνήθως, τα φάρμακα για τη θεραπεία της οστεοχονδρισμού συνταγογραφούνται με βάση τα συμπτώματα:

1. NSAID ή αναλγητικά. Τα μη φλεγμονώδη φάρμακα που δεν είναι ιζήματα είναι κατάλληλα για τη διακοπή της επίθεσης του πονοκέφαλου, η οποία παρατηρείται συχνότερα στις γυναίκες. Ο διορισμός ενός συγκεκριμένου φαρμάκου εξαρτάται από τις αιτίες του πόνου. Ένα παράδειγμα μιας γυναίκας έχει πονοκέφαλο λόγω του αγγειακού σπασμού, των αναλγητικών ή των αντι-ισπασμικών διαφημίζονται. Εάν ο πόνος εμφανιστεί στο λαιμό και συνοδεύεται από φλεγμονή, απαιτούνται ΜΣΑΦ με έντονο αντιφλεγμονώδες αποτέλεσμα. Είναι καλύτερο να διευκρινιστεί η συγκεκριμένη εμπορική επωνυμία για τον γιατρό θεραπείας.
2. Musorelaxants. Αυτά τα φάρμακα είναι αποτελεσματικά στη θεραπεία παρόμοιων ασθενειών που σχετίζονται με την καταστροφή ή τη βλάβη του ιστού των οστών. Τέτοιες ασθένειες περιλαμβάνουν παθολογίες κήλης, μολύβδου και ρευματοειδούς. Πρόσφατες μελέτες δείχνουν ότι τα μυϊκά χαλαρωτικά όχι μόνο έχουν χαλαρωτικό αποτέλεσμα, αλλά και αποτελεσματικά αναισθησιολόγους. Μια ομάδα φαρμάκων συνταγογραφείται λόγω υπερβολικής σπαστικότητας των μυών σε σχέση με την υπερφόρτωση της, η οποία δημιουργήθηκε στο φόντο της οστεοχονδρισμού. Αυτά τα φάρμακα ουσιαστικά δεν επηρεάζουν τη δραστηριότητα του κεντρικού νευρικού συστήματος έτσι ώστε να μπορούν να ληφθούν κατά τη διάρκεια της ημέρας. Η πορεία της θεραπείας διαρκεί περίπου 4 εβδομάδες.
3. Β -Βιταμίνη Β Τα συνδυασμένα παράγοντες έγχυσης βιταμινών Β1, Β6 και Β12 σε μεγάλες δόσεις δείχνουν αναλγητικό αποτέλεσμα εάν το σύνδρομο πόνου προκαλείται από ρίζες των νεύρων. Απαιτείται μακρά πορεία σε συνδυασμό με τα αναλγητικά. Σε περίπτωση επιθέσεων επιδείνωσης, είναι σκόπιμο να παρακολουθήσετε την ανάπαυση στο κρεβάτι για να εκφορτώσετε τη ζώνη πόνου όσο το δυνατόν περισσότερο. Μέσα σε 2-3 εβδομάδες, η φαρμακευτική αγωγή θα χρησιμοποιηθεί σύμφωνα με τις οδηγίες και στη συνέχεια θα πίνει δισκία για 1-2 μήνες. 
4. Χονδροπροστατευτές. Τέτοια φάρμακα απαιτούνται παρουσία εκφυλιστικών διεργασιών στον χόνδρο. Εάν έχουν ήδη ξεκινήσει βελτιωμένα καταστροφικά αποτελέσματα, δεν εξαλείφονται. Η μακροπρόθεσμη χρήση των μορφών έγχυσης φαρμάκων δεν μπορεί πλέον να επιβραδύνει την παλινδρόμηση της καταστροφής του χόνδρου. Ο ελάχιστος χρόνος χρήσης είναι 3-4 μήνες.
5. Τα ενεργά συστατικά υποτένης. Εάν ο ασθενής έχει τακτικά μπαστούνια πίεσης προς την κατεύθυνση της ανάβασης, χρησιμοποιήστε φάρμακα που μειώνει τη συστολική και διαστολική πίεση. Τα φάρμακα είναι προσεκτικά και συνταγογραφούνται μόνο από γιατρό. Οι αναστολείς TYTA ή οι αναστολείς των καναλιών ασβεστίου συνήθως συνταγογραφούνται.
6. Seastant. Οι παράγοντες sedding απαιτούνται εάν εμφανιστούν νευρολογικές διαταραχές στο πλαίσιο των αυτόνομων διαταραχών. Παραδείγματα είναι επιληπτικές κρίσεις άγχους, αϋπνίας ή διαταραχών ύπνου. Οι απελευθερώσεις φύτευσης είναι κατάλληλες στις αρχικές φάσεις. Σε περίπτωση σοβαρών διαταραχών, συνταγογραφούνται συνταγογραφούμενα φάρμακα.
7. Αντι -φύλα. Είναι απαραίτητο εάν ο ασθενής πάσχει από ελαφριά καρδιακή νόσο σε σχέση με την έλλειψη αέρα.
8. Παρασκευάσματα ασβεστίου και βιταμίνης D3. Προκειμένου να υποστηριχθεί το φεστιβάλ οστών παρουσία ενεργών εκφυλιστικών διεργασιών, είναι απαραίτητο να ληφθούν ορυκτά συγκροτήματα. Το ασβέστιο είναι το απαραίτητο δομικό υλικό χωρίς τα οστά να είναι πορώδη και σπάσιμο. Το D3 είναι μια βιταμίνη χωρίς την οποία η κανονική αφομοίωση του ασβεστίου είναι αδύνατη. Σε συνδυασμό, αυτές οι ουσίες ενισχύουν καλά τον οστικό ιστό. Είναι επίσης χρήσιμο να πίνετε τακτικά άλλα ορυκτά για να υποστηρίξετε την υγεία του πυριτίου του μυοσκελετικού συστήματος, του θείου, του ψευδαργύρου, του μαγνησίου και του βορίου.
9. Βιταμινικά ορυκτά σύμπλοκα. Εκτός από τα ειδικά πρόσθετα, είναι απαραίτητο να ληφθούν εποχιακές πολυβιταμίνες για να διατηρηθεί η γενική υγεία του ασθενούς. Πάρτε τα σύμπλοκα 2-3 φορές το χρόνο με διαλείμματα για 1-2 μήνες.
10. Εξωτερικά μέσα. Για να πάρετε την κατάσταση του λαιμού, αν αισθάνεστε ακαμψία, μπορείτε να χρησιμοποιήσετε το Warm up ή τις θεραπευτικές αλοιφές που βοηθούν στη βελτίωση της παροχής αίματος. Είναι ακριβώς σε μερικές αλοιφές να θεραπεύσει ένα αίσθημα σταθερής ακαμψίας, αλλά η χρήση μιας μικρής ποσότητας εξωτερικών διορθωτικών μέτρων πριν πάτε για ύπνο καθιστά ευκολότερη την απόκτηση της κατάστασης το πρωί.

Συντηρητικές μέθοδοι θεραπείας

Κατά την περίοδο αποκατάστασης, ένα άτομο με οστεοχονδρία πρέπει να υποστηρίζει το σώμα χρησιμοποιώντας μεθόδους συντηρητικής θεραπείας:

1. Θεραπευτική Γυμναστική. Ειδικές ασκήσεις με τακτική εκτέλεση βελτιώνουν την κοινή κινητικότητα και επιταχύνουν προσωρινά την κυκλοφορία του αίματος. Ο ασθενής αισθάνεται ότι βελτιώθηκε με την πάροδο του χρόνου. Ο κύριος κανόνας της κατάρτισης είναι η κανονικότητα και η συνέπεια των ενεργειών. Εάν κάνετε μαθήματα αθλητισμού κάθε μέρα, οι μύες του λαιμού είναι διαθέσιμοι σε τόνο, γεγονός που ανακουφίζει σημαντικά το φορτίο από τη σπονδυλική στήλη.
2. Μασάζ. Η διαδικασία διεξάγεται μετά από οξύ χρόνο για τη βελτίωση της ροής του αίματος και τη χαλάρωση των μυών. Το φαινόμενο επαφής συνδυάζεται με την πορεία των μυϊκών χαλαρωτικών, τα οποία ενισχύουν την επίδραση των φαρμακευτικών προϊόντων. Με τη φυσική έκθεση των δακτύλων, η τοπική θερμοκρασία στους ζεστούς μύες αυξάνεται, γεγονός που βελτιώνει τη ροή του αίματος. Το μασάζ οδηγεί στη χαλάρωση των συσσωματωμένων τμημάτων της πλάτης.
3. Μέθοδοι φυσιοθεραπείας. Η επεξεργασία υλικού στοχεύει στη βελτίωση της ροής του αίματος στην κατεστραμμένη περιοχή. Χρησιμοποιώντας συσκευές και έκθεση στο ηλεκτρικό ρεύμα ή το μαγνητικό πεδίο μιας χαμηλής συχνότητας, η φαρμακευτική αγωγή χορηγείται μέσω του δέρματος. Αυτά τα διορθωτικά μέτρα απορροφώνται καλά χωρίς να επιτύχουν συστηματικό αποτέλεσμα. Παραδείγματα διαδικαστικής μαγνητοθεραπείας, ηλεκτροφόρησης, επίδραση λέιζερ, θεραπεία κυματισμού.

Σε μια παραμελημένη περίπτωση, εάν η συντηρητική θεραπεία είναι αναποτελεσματική, ο ασθενής προσφέρεται για τη διεξαγωγή χειρουργικών επεμβάσεων. Η μέθοδος ριζικής θεραπείας ειδικότερα είναι αποτελεσματική παρουσία κήλης ή προεξοχών εάν υπάρχουν ταυτόχρονες ασθένειες της σπονδυλικής στήλης που επιδεινώνουν την κατάσταση. Οι ενδείξεις για τη λειτουργία είναι απώλεια ευαισθησίας των άκρων, αφόρητος πόνος.